Short story 3: Grandma’s Roses

Personal opinion:
De hoofdpersonen uit het verhaal zijn:
- De ik-persoon. Het verhaal wordt vanuit zijn ogen verteld.
- De moeder van de ik-persoon.
- De opa. Hij is de opa van de ik-persoon en de vader van de moeder van de ik-persoon.
- De oma. Zij is de oma van de ik-persoon en de moeder van de moeder van de ik-persoon.

Dit verhaal hebben we meer dan een keer moeten lezen voordat we hem begrepen omdat we echt moeite hadden aan het begin van het verhaal om te begrijpen waar het nou precies over ging en wat de boodschap is. Hierdoor leek het ons leuk om dit verhaal te gebruiken voor ons mondeling.
Het einde van het verhaal is volgens ons het mooiste gedeelte omdat dit het belangrijkste gedeelte van het verhaal is. Het verhaal begint eenvoudig. Je kunt het gemakkelijk volgen en er gebeurd niets speciaals of spannend. Je leest er snel doorheen en je hoeft er niet veel bij na te denken. Aan het einde van het verhaal komt er een soort verandering in het verhaal. De laatste zinnen hebben een bepaalde betekenis en dus moet je hier wel over nadenken om de betekenis van deze zinnen te achterhalen. Doordat we het dus niet begrepen moesten we het verhaal nog een paar keer doorlezen.
De ik-persoon is samen met zijn moeder naar het huis van zijn opa gegaan om het daar op te ruimen. De opa van de ik-persoon is overleden. Het verhaal speelt zich dus af in het huis van opa.
De ik-persoon kijkt een beetje rond en denkt terug aan vroeger. Er komen allemaal herinneringen naar boven en hierbij verteld hij over wat er vroeger was gebeurd in de familie van zijn moeder. Opa moest zijn drie kinderen allen opvoeden, zonder de hulp van oma. Opa zei altijd dat oma hem in de steek had gelaten voor een andere man. Doordat hij alles alleen moest doen was hij erg hard tegen de kinderen en hebben de kinderen duidelijk een moeilijke jeugd gehad. Dennis en Wal, 2 broers van de moeder van de ik-persoon wilde het huis verlaten. Dennis liep van huis weg, Wal wilde dit ook maar dat mislukte.
Ondanks alles namen ze het opa nooit kwalijk. Ze vergaven hem steeds door de dood van oma als oorzaak te nemen voor alle ellende. Moeder bleef steeds terug komen naar opa om voor de bloemen van oma te zorgen.
Wat het verhaal zo mooi maakt is dat je in de eerste instantie probeert te begrijpen waarom opa zo deed, waarom hij zich zo gedroeg. Als er dan wordt verteld dat oma, opa in de steek had gelaten voor een andere man dan begrijp je het. Je denkt dat het kwam door het verdriet die hij had en dan ga je enigszins ook medelijden met hem krijgen. Ook moeder deed in de eerste instantie alsof opa er niets aan kon doen dat hij zich zo gedroeg.
Het einde van het verhaal legt uiteindelijk uit wat nou de echte rede was voor het gedrag van opa en waarom de moeder van de ik-persoon steeds terug kwam naar de bloemen van oma. Als oma mijn moeder in de steek had gelaten dan zou mijn moeder echt niet elke keer naar haar ouderlijk huis gaan om de rozen te verzorgen.
Oma was niet weg gegaan, maar ze was vermoord door opa. Dit wordt in het verhaal op een voorzichtige manier verteld en uitgelegd. Door te vertellen over de drie kogels. (Opa had drie kogels waarmee hij oma, moeder en de zus zou vermoorden als de Japanners erin slaagden om in Australië te komen. Hij koos eerder voor de dood, dan in de handen te vallen van de Japanners. De kogels heeft hij echter nooit gebruikt). Als de ik-persoon het doosje dan open maakt en vraagt waar de derde kogel is gebleven, kijkt zijn moeder naar de bloemen van oma. Dit einde maakt alles duidelijk. De derde kogel die wordt gemist staat voor de kogel die opa heeft gebruikt om oma te vermoorden. Moeder wist dit ook, maar deed net alsof ze van niks wist. Dit was dus de rede om steeds terug te gaan naar de bloemen want dat was het enige wat nog voor haar moeder kon betekenen. Dit betekent dat moeder het erg vond dat oma dood was en dat ze er ook verdriet aan had. De rozen waren het enige dat haar deed troosten en waren ter gedachtenis van Oma's dood. Het gedeelte waarin wordt verteld dat moeder naar de bloemen keek bevat de uitleg van het hele verhaal en is uiteindelijk ook de kern van het verhaal.
Als je het einde begrijpt en dan het verhaal nog een keer gaat lezen dan kijk je heel anders naar de vader toe. Je toont dan geen medelijden meer, maar je gaat opa haten om zijn gedrag. Het einde zorgt ervoor dat je heel anders gaat kijken naar het verhaal.
Wat precies de mededeling is van het verhaal weten we niet. We denken dat het verhaal duidelijk wilt maken dat je sommige dingen beter niet kunt weten. Dit kan een hoop ellende besparen en voorkomen. Soms moet je dingen ook gewoon laten zoals ze zijn en er niet teveel aandacht aan besteden, want dat kan nadelige effecten veroorzaken.