vrijdag 2 november 2007

Gedicht 2 Moderne tijd: Cry For The Children

Cry For The Children by V.J. Lower

Cry for all of the innocent children,
let us band together to stop the violence.
We have to change this evil world,
so that it is a good influence.
Now let us pray for the parents,
and all that day who were hurt.
God’s children, received by the Father,
no more with life will they flirt.
Never more to feel the warmth of the sun,
their lifeless bodies spilled on the floor.
Battle torn, cold and all alone,
where they had fallen the day before.
In America sixteen kids a day are killed,
let’s come together to get rid of the guns.
Pack them in boxes and bury them all,
instead of our precious daughters and sons

Personal opinion:
Dit gedicht gaat over kinderen die werden vermoord op school.
We hebben al een aantal keren gehoord op het journaal dat er kinderen/leerlingen, op scholen, door medeleerlingen werden vermoord. Dit gebeurde ook een keer in Amerika, waarbij zestien jongeren om het leven kwamen. Over dit voorval gaat het gedicht.
Doordat we dit wisten was het voor ons ook gemakkelijker om het gedicht te begrijpen.
Hierdoor kun je je ook makkelijker inleven met de persoon, die het gedicht heeft geschreven, en met zijn gevoelens. Volgens ons is de persoon, die dit gedicht heeft voorgedragen, een ouder die zijn kind heeft verloren tijdens de schietpartij.
We denken dat hier vooral gevoelens van verdriet en woede een rol spelen. Het verdriet om wat er is gebeurd en woede dat er zulke erge dingen nog steeds gebeuren in het dagelijkse leven.
Wat we vooral zo mooi vinden aan dit gedicht is dat de ik-persoon de lezers zelf ook aanzet tot actie. Hij spreekt de lezers aan, dus de afstand tussen lezer en schrijver wordt kleiner en minder afstandelijk. Hij schrijft het gedicht niet alleen voor zijn eigen gevoelens, maar ook om anderen iets te leren. Hij wil de mensen ervan overtuigen dat wat er is gebeurd nooit meer mag gebeuren en dat er veranderingen moeten komen. Het mag niet meer zo zijn dat kinderen aan wapens en pistolen kunnen komen en het mag nooit meer voorkomen dat er kinderen op scholen zomaar worden vermoord door andere leerlingen.
De dichter vindt dat deze strijd niet alleen moet worden gedaan voor onszelf, maar voor alle onschuldige kinderen die zijn vermoord. Voor hen moeten we ervoor zorgen dat niet nog meer kinderen worden vermoord. Het verdriet die we hebben voor de verloren kinderen moet ons helpen om te vechten voor verbeteringen.
De woorden die de dichter heeft gekozen grijpen je erg aan en geven je diepe gevoelens. Het is een gedicht die je een aantal keren doorleest en je aandacht een tijd vasthoudt. Vooral de laatste zin vonden we erg aangrijpend, omdat het de enige zin is met een echte diepe betekenis: “Let’s come together to get rid of the guns. Pack them in boxes and bury them all, instead of our precious daughters and sons”.
Als we deze zin zo lezen dan lijkt het net of achter deze worden het goede en het kwade zit verscholen. De pistolen staan voor het kwade, zij vernielen alles en veroorzaken alleen maar verdriet en ellende en daarom moeten ze worden ingepakt en worden begraven in de grond. Zij moeten dus worden begraven en niet de lichamen van onze kostbare dochters en zonen. De dochters en zonen zijn het goede, ze staan voor liefde, die moeten worden beschermd en daarvoor moet worden gevochten.
De simpele worden in dit gedicht drukken vele gevoelens uit, die misschien iedereen wel zou raken.

Geen opmerkingen: