Personal opinion:
Het verhaal gaat over twee soldaten, Jean en Luc, die steeds een wandelingetje gingen maken, zodra ze vrij tijd hadden.
Ze verlieten in snelle pas de drukke stad en kwamen zo uit in de natuur. Het speelt zich allemaal af in de omgeving van de stad Parijs.
Ergens in een rustig plekje gingen ze zitten, maakten een klein vuurtje en aten hun lunch op. Tijdens het wandelen door de natuur liepen ze over kleine bruggetjes, onder bomen door en door de weilanden. Ze zeiden niet veel tegen elkaar. Ze zaten steeds te dromen en dachten vooral terug aan vroeger.
Elke zondag kwam er steeds een mooie jonge vrouw langs lopen. De vrouw liep dan naar een stier, om het dier te melken. De soldaatjes vonden het fijn om naar haar te kijken, maar spraken nooit over haar. Ze keken en genoten. De vrouw had op een gegeven moment ook door dat ze daar altijd zaten en vroeg aan ze wat ze daar steeds deden en of ze daar vaker kwamen. Langzamerhand ontstond er een soort vriendschap tussen de soldaatjes en de vrouw. Op een gegeven moment viel het Jean op dat Luc twee keer voor een aantal uren wegging. Jean begreep er niets van, maar toen hij zag dat Luc naar de vrouw liep en dat ze elkaar kusten wist hij meteen wat er aan de hand was. Jean vond het verschrikkelijk dat Luc verliefd was op de vrouw. Het deed hem heel erg veel pijn en verdriet. Uit verdriet liet Jean zich van de brug vallen, hij viel in het water en verdronk. Luc was hierdoor compleet overstuur en begreep toen pas waarom Jean het zo erg vond dat hij verliefd was op de vrouw.
Volgens ons is het dus dat Jean de vriendschap tussen hem en Luc anders zag, dan hoe Luc de vriendschap zag. Jean had bepaalde gevoelens voor Luc en dat waren dan misschien niet gevoelens van hevig verliefd zijn maar meer de gevoelens van houden van. Jean hield dus heel veel van Luc en vond het heel erg toen hij zag dat Luc niet van hem maar van iemand anders hield. Doordat Jean waarschijnlijk al jaren omging met Luc en zij zo goed bevriend met elkaar waren ontstonden er sterke gevoelens. Hij had gedeeltelijk liefdesverdriet en voelde zichzelf misschien ook echt in de steek gelaten door zijn beste vriend. Hierdoor besloot hij om zelfmoord te plegen.
Dit verhaal vinden we persoonlijk best wel mooi. We denken dat het verhaal duidelijk wil maken dat het heel belangrijk is in een vriendschap dat je alles van elkaar weet. Misschien dan niet echt alles, maar wel veel en de belangrijkste dingen. Dit is belangrijk om de vriendschap in stand te kunnen houden.
Als je bepaalde zaken niet van elkaar weet, dan kun je elkaar onbewust kwetsen en pijn doe. Dit kan nadelige gevolgen hebben voor de vriendschap. In het ergste geval, wat ook in het verhaal voorkomt, is dat iemand dan zelfmoord pleegt. Dit vinden we zelf wel erg overdreven en volgens ons alleen gebruikt om alles te benadrukken en indrukwekkender over te laten komen. Normaal krijg je dikke ruzie, wil diegene nooit meer met je praten en wil dat je uit het leven van die persoon verdwijnt. Iemand gaat niet meteen zelfmoord plegen.
Het verhaal wordt op een makkelijke manier vertelt. Er worden geen moeilijk woorden en zinnen in gebruikt, dus het taalgebruik is makkelijk te volgen. De verteller (het wordt verteld in de hij-perspectief) begint rustig het verhaal te vertellen. Het vertelt over de twee soldaten die een wandeling maken, samen gaan lunchen en een vrouw ontmoeten. Jean en Luc zijn de hoofdpersonen, ze zijn flat characters. De situatie lijkt normaal en de lezer denkt dat de twee soldaten gewoon heel goed bevriend zijn.
Als Jean verdrietig reageert op het feit dat Luc verliefd was op de vrouw dan denkt de lezer dat het gewoon is jaloezie is, maar als Jean zelfmoord pleegt dan wordt het je allemaal duidelijk. Het lijkt net alsof de lezer op dezelfde manier denkt als Luc, want ook Luc komt pas aan het einde van het verhaal erachter wat er aan de hand is. Net zoals Luc weet de lezer pas wat er aan de hand is als Jean zelfmoord pleegt en dan is het al te laat. Deze manier waarop het verhaal is vertelt vinden we mooi want zo is het indrukwekkender en leef je je meer in. Het dringt meer tot je door.
De mededeling/boodschap van het verhaal vinden we erg indrukkwekkend en de manier waarop de schrijver dit aan de lezer toont vinden we een goede manier. Het komt aan de ene kant zacht maar tegelijkertijd ook hard over. De dood staat duidelijk als teken voor het einde van de vriendschap. In een vriendschap is het noodzakelijk om de belangrijkste dingen van elkaar te weten anders kun je elkaar onbewust kwetsen of pijn doen. We vinden het een erg leerzaam gedicht dat we zeker aanraden om te gaan lezen.
vrijdag 2 november 2007
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
De short story: 'Two little soldiers' lijkt ons een erg mooi verhaal om te lezen. Het is leuk om te lezen en daarnaast ook erg leerzaam. Het thema van het verhaal is mooi en iedereen heeft hier mee te maken. Wij denken dat je je gemakkelijk in kunt leven in de personen en dat het verhaal in sommige opzichten herkenbaar kan zijn. Wij zijn benieuwd geworden naar dit verhaal en bovendien raden Rebecca en Maartje ook nog aan om dit verhaal te gaan lezen.
Dit verhaal lijk ons erg mooi en ook erg ontroerend. Het thema is erg herkenbaar, omdat iedereen natuurlijk vrienden heeft en iedereen andere mensen wel eens onbewust kwetst. Het verhaal toont aan dat dit nare gevolgen kan hebben voor de gekwetste persoon. Door het lezen van dit verhaal besef je denk ik beter dat je je in andere mensen moet in leven en moet praten over je gevoelens, om misverstanden te voorkomen.
Een reactie posten